Dr. Marie-Christine Franken (Erasmus MC) – Stotteren: van Ongehoord naar Vrijuit Spreken. Een Wetenschappelijke Verkenning
In deze presentatie wordt gestart met een korte introductie over wat stotteren is, en de impact die stotteren kan hebben op de dagelijkse communicatie en de kwaliteit van leven. Vervolgens worden de belangrijkste wetenschappelijke inzichten rondom de oorzaken van stotteren besproken, waaronder genetische, neurologische en gedragsmatige factoren. Daarna ligt de focus op de beschikbare therapieën voor stotteren, met speciale aandacht voor therapieën gericht op jonge kinderen die beginnen te stotteren. Het belang van vroeg starten met therapie bij kinderen die stotteren wordt uitgelicht, met bijzondere aandacht voor de cruciale rol van ouders in therapie. Tot slot wordt er vooruitgeblikt naar de toekomst: welke doorbraken kunnen therapie voor jonge kinderen die stotteren en hun ouders verder verbeteren?
Over Marie-Christine Franken
Marie-Christine Franken is universitair hoofddocent klinische linguïstiek en logopedist, gespecialiseerd in stotteren. In 1997 promoveerde ze aan de Radboud Universiteit Nijmegen op de evaluatie van stottertherapie. Sinds 1994 werkt ze bij het Erasmus MC in Rotterdam, waar haar werk wereldwijd invloed heeft, vooral door de unieke RESTART-studie. Deze studie vergelijkt de resultaten van twee behandelmethoden voor jonge kinderen die stotteren: het Lidcombe-programma en het RESTART-Demands and Capacities Model (DCM). Haar onderzoek richt zich op de oorzaken en ontwikkeling van stotteren, waarbij ze genetische, neurologische, spraakmotorische, talige en gedragsmatige factoren onderzoekt. Ze werkt samen met onderzoekers in binnen- en buitenland en begeleidt promovendi. Naast haar onderzoek behandelt ze kinderen in het Gehoor- en Spraakcentrum van het SophiaKinderziekenhuis van wie het stotteren na drie maanden logopedie niet voldoende is verminderd. Wereldwijd geeft ze gespecialiseerde cursussen in RESTART-DCM therapie. In 2018 werd ze bekroond met de Research and Innovation Award van de International Fluency Association.
Dr. Corrie Tijsseling (Kentalis) – Identiteit is meer dan je diagnose
Diagnoses zijn noodzakelijk en nuttig. Maar duiden ook aan dat er sprake is van een afwijking van het gemiddelde, dat als probleem wordt opgevat. Daarnaast bestaat het risico dat een diagnose een levenslang label wordt. Onderzoek onder dove en slechthorende leerlingen in de leeftijd van 11 tot 12 jaar laat zien dat zij geneigd zijn om wat zij ervaren en beleven te verklaren vanuit hun diagnose: ‘omdat ik doof ben….’. Dit geldt zowel voor leerlingen in het speciaal onderwijs als in het regulier onderwijs. De handelingen van de mensen in de omgeving: leerkrachten, zorgprofessionals, ouders, de samenleving hebben hier een belangrijke invloed op. Met alle beste bedoelingen focussen zij op de doofheid en de gevolgen daarvan voor de ontwikkeling. Waaronder de identiteitsontwikkeling. Maar identiteit is veel meer dan je audiologische status of je taalkeuze. Identiteit gaat ook over gender, culturele achtergrond, etnische afkomst, religie, seksuele oriëntatie, en nog veel meer. De vraag en de kunst is: hoe leren we voorbij de diagnose kijken?
Over Corrie Tijsseling
Corrie Tijsseling is theoretisch en historisch pedagoog. Zij promoveerde op een onderzoek naar de geschiedenis van de grondslagen van het Nederlandse dovenonderwijs en de betekenis hiervan voor de Nederlandse dovengemeenschap. Corrie werkt als senior onderzoeker bij Kentalis waar zij onder andere onderzoek doet naar de identiteit en het zelfbeeld van dove en slechthorende leerlingen, en volwassenen.