Ik ben Maaike Kruijk, 38 jaar, en woon met mijn twee kinderen en mijn vriend in Utrecht. Ik werk sinds 2005 als schrijftolk en sinds 2013 als logopedist. Daarnaast heb ik een afgeronde bachelor Tolk Nederlandse Gebarentaal. In oktober van vorig jaar heb ik besloten om mijn werk als logopedist in het cluster 2-onderwijs en op een peuterbehandelgroep stop te zetten en om als freelance logopedist aan de slag te gaan. Inmiddels heb ik waarnemingen gedaan als docent logopedie bij het Instituut Gebarentaal en Dovenstudies en als behandelend logopedist in het speciaal onderwijs. Momenteel werk ik twee dagen per week als logopedist en één à twee dagen als schrijftolk. De vrijheid in combinatie met een prachtig beroep zorgen ervoor dat ik elke week weer met veel plezier naar mijn werk ga.
Maandag
Mijn week begint anders dan verwacht. Ik zit met mijn zoontje met een gebroken pols in het ziekenhuis. Eigenlijk had ik een schrijftolkopdracht, maar gelukkig kon ik op zondagmiddag heel makkelijk een vervanger regelen via onze appgroep met collegaschrijftolken. Na 1,5 uur staan we al met een mooi rood gips buiten. De opdracht had ik al afgezegd, dus ik ga lekker genieten van een kop koffie in het zonnetje en ik werk mijn boekhouding bij. Per week ben ik gemiddeld 2,5 uur bezig met mijn boekhouding. Dit houdt onder andere in: het maken en versturen van facturen, het nabellen van openstaande debiteuren, het boeken van bonnetjes en de belastingaangifte.
Vanavond is mijn kooravond. Tijdens het zingen leren we veel over ademstemkoppeling, hoe je goed voor je stem kan zorgen tijdens het zingen en over stemtechniek. Alhoewel ik geen stembehandelingen geef, is dit natuurlijk wel een mooie link met mijn vak. Ik heb voor de repetitie nog even tijd om het repertoire te oefenen. Om de buren te sparen, doe ik dat maar niet in de tuin.
Dinsdag
Ik stap ’s morgens om 7:30 op de fiets om naar de Taalkring in Hilversum te gaan. Dit is een cluster 2- school van Auris Onderwijs. Op de groep waar ik sinds maart inval zitten kinderen met een taalontwikkelingsstoornis en een slechthorende leerling. Ik begin de dag met de woordenschatles. Het thema is “Piraten” en de doelwoorden zijn onder andere “piraat”, “eiland”, “schatkist” en “zoeken”. Vandaag is er flessenpost gekomen van twee piraten die op een eiland zitten. De kinderen mogen met behulp van de schatkaart op zoek naar de schat die buiten in de zandbak verstopt is. Daarna behandel ik de kinderen een-op-een. Tussendoor heb ik nog een verrassend mooi oudergesprek met de moeder van één van de kinderen. Als de kinderen naar huis gaan is het tijd om verslagen te schrijven, aangezien elk kind volgende week een Ontwikkelperspectief (OPP) mee naar huis krijgt.
Woensdag
Deze week tolk ik op woensdag. Ik heb vandaag twee opdrachten staan. Eerst moet ik bij een gesprek tolken bij een psychiater in het westen van het land. Ik reis vaak met de trein, zodat ik de reistijd kan gebruiken om de opdrachten voor te bereiden. Als ik een tolkdag heb, trakteer ik mezelf altijd eerst op een kopje koffie in de trein.
Het gesprek bij de psychiater verloopt goed. De communicatie verloopt soepel. Het tolken van een-op-een gesprekken is meestal makkelijk, aangezien je dan ‘rust’ hebt als de dove klant aan het vertellen is. Als schrijftolk typ ik op een speciaal toetsenbord, een Veyboard. Alles wat er wordt gezegd door de gesprekspartner(s) typ ik hierop in, zodat mijn dove of slechthorende klant op de laptop kan meelezen wat er wordt gezegd. Op het Veyboard typ ik lettergrepen in en geen losse letters, waardoor ik de spreeksnelheid bij kan houden. Afhankelijk van de spreeksnelheid typ ik letterlijk of samengevat in wat er wordt gezegd. Op deze manier wordt de communicatie tussen doven/slechthorenden en horende deelnemers vergemakkelijkt.
Daarna reis ik door naar het zuiden voor een gesprek over het afsluiten van een levenstestament bij de notaris. Ik heb van tevoren al de namen van de aanwezigen doorgekregen. Ook heb ik begrepen dat er een Skypeverbinding gelegd zal worden met één van de kinderen van mevrouw die in het buitenland woont. Het gaat om het afsluiten van een levenstestament, dus ik zoek op internet in de trein even naar termen die hiermee te maken hebben. De opdracht is aanpoten: de notaris spreekt zacht en snel, er is veel discussie tussen de aanwezigen over wat er wel en niet in het testament gezet moet worden en de internetverbinding is slecht, waardoor het soms lastig te verstaan is wat één van de kinderen over Skype zegt. De opdracht duurt langer dan gepland. Als ik na het eten op de bank wil ploffen, weet ik mezelf toch nog in de sportkleren te hijsen voor een uurtje bootcampen.
Donderdag
Ik ben op weg met de auto naar de logopediepraktijk waar ik vandaag start. In deze vrijgevestigde eenmanspraktijk ga ik de komende twee maanden een zwangerschapswaarneming vervullen. Het is mijn eerste waarneming in een praktijk, dus het zal wel even wennen zijn. Ik doe de deur open en het is toch wel raar dat er verder niemand is. Het is een fijne, lichte plek, dus ik verwacht dat ik me hier snel thuis zal voelen.
Ik begin de dag met een gesprek met de moeder van een jongetje dat nog niet of nauwelijks spreekt. De moeder maakt zich zorgen dat hij steeds meer gebaren gaat maken. Ik vind het prachtig dat ik mijn kennis van mijn oude werk als tolk gebarentaal toe kan passen en ik aan de moeder goed kan uitleggen dat het juist heel mooi is dat hij gebaren gaat inzetten. Hij wil zich uiten! Een mooi gesprek waarin ik de zorgen van de moeder weg heb kunnen nemen. Het geeft me altijd een goed gevoel als ik ouders weer een stapje verder heb kunnen helpen en als ze met een gerust gevoel naar huis gaan.
Ik sluit de dag af met een paar OMFT–meiden*, lekkere pubers die de oren van mijn kop kletsen en alles willen weten over mij en mijn kinderen. Ik merk dat ik de diversiteit in de praktijk leuk vind. En wat ik vandaag al meteen als een meerwaarde heb ervaren, is dat ik de ouders direct kan betrekken in de behandeling. Dat is op school toch echt veel minder. En ja, in een praktijk kom ik dus ook een gewoon slisje tegen. Het maakt het vak logopedie divers en daar hou ik van.
Vrijdag
Vanochtend heb ik een financieel gesprek met de bank. Als freelancer moet ik toch ook mijn financiën goed regelen, en voor de toekomst mijn pensioen.
Ik ben tevreden met de balans die ik heb tussen werk en privé. Doordat ik niet fulltime werk, heb ik genoeg tijd voor mijn gezin en voor mezelf, en neem ik mijn werk ook niet snel mee naar huis. Als de oudste klaar is van school, pakken we de camper en gaan we heerlijk een weekendje kamperen met vriendinnen.
* Oromyofunctionele therapie (OMFT) is erop gericht om via oefening de orofaciale spieren in balans te herstellen. Je behandelt afwijkende mondgewoonten als duim-, vinger-, speenzuigen, nagelbijten, mondademen of een afwijkend slikpatroon. Deze afwijkende mondgewoonten kunnen onbalans in het functioneren van de mondspieren veroorzaken. Met OMFT kunnen kaak- of gebitsafwijking worden voorkomen.