Hedi Kwakkel

Hedi Kwakkel

Leerkracht basisonderwijs, coördinator tweetalig primair onderwijs (tpo) en promovenda

Hi! Mijn naam is Hedi en ik ben 28 jaar. Op mijn 19e, na een jaar als au pair in Californië te hebben gewoond, begon ik aan de Academische Lerarenopleiding Primair Onderwijs (ALPO), aan de Radboud Universiteit en de Hogeschool van Arnhem & Nijmegen. In 2013 studeerde ik af. Het laatste jaar liep ik stage op Jenaplanschool De Lanteerne, waar ik samen met een andere afstudeerstudent een tweetalige kleutergroep oprichtte. Ik mocht er blijven werken en werd in de jaren die volgden coördinator van de tweetalige unit, die inmiddels is uitgegroeid tot een afdeling met zes stamgroepen van in totaal 180 kinderen, waar de kinderen de helft van de week onderwijs krijgen in het Engels en de andere helft van de week in het Nederlands. Tussen 2013 en 2015 heb ik parttime de klinische master Orthopedagogiek afgerond en vanaf 2017 ben ik begonnen met een promotieonderzoek naar de succesfactoren van tweetalig primair onderwijs (tpo). Benieuwd naar mijn werkweek? Er gebeurt genoeg!

Maandag
Vandaag word ik wakker in Ursem, een klein dorpje in Noord-Holland. Gisteren ben ik hier al naartoe gereden en kon ik logeren bij familie, om zo dichterbij Enkhuizen te zijn. Want daar test ik leerlingen in groep 3 op één van de 18 andere tpo-scholen. Voor mijn promotieonderzoek kijk ik naar de taalvaardigheid van leerlingen in tpo en in regulier onderwijs en volg hen vanaf de kleuters tot groep 4. Eén voor één neem ik de kinderen mee naar een kantoor, waar ze in een half uur verschillende taakjes en testjes doen. Sommige kinderen vinden die aandacht fantastisch (“Ben je er morgen weer, juf? Dan maak ik een armbandje voor jou!”), anderen hebben er snel genoeg van (na 5 minuten: “Hoe lang nog, juf?”). 

Maar het saaist is het eigenlijk voor mij. Na 100 keer dezelfde testbatterij afgenomen te hebben, wordt het verdraaid lastig om het nog vol nieuwe energie te brengen. Gelukkig heb ik een aantal masterstudenten die op de andere scholen helpen om alle data te verzamelen. Daarom staat de middag in het teken van organiseren: is het de studenten ook gelukt om genoeg kinderen te testen in Hilversum en Rotterdam? Zijn er geen problemen geweest met de laptops? Alles gelukt? Mooi! Dan kan ook ik terug naar Nijmegen gaan rijden. Met een beetje geluk ben ik op tijd thuis en kan ik nog even gaan klimmen.

Dinsdag
Met de spierpijn van de avond ervoor nog in mijn lijf, hijs ik mezelf uit bed. Op de fiets ga ik naar de universiteit, een heerlijk ritje dwars door het Goffertpark.’s Ochtends heb ik een afspraak met mijn promotoren. Hoe het gaat? Ja, wel goed. Ik doe het nog steeds met plezier en de stress is nog niet toegeslagen. We bespreken samen de analyses en uitkomsten van de vorige metingen. Interessante dialogen zijn dat, waarin ook mijn promotoren het echt niet altijd met elkaar eens zijn. Maar dat houdt je scherp, zullen we maar zeggen! In de middag neem ik tussen het schrijven, analyseren, mailen en bespreken door nog even tijd voor een kop koffie met een vriendin die in het ziekenhuis om de hoek werkt.

Die luxe kan ik mij op zo’n PhD-dag veroorloven, de rest van de week niet meer! Daarna komt er een student langs om te bespreken welke taken ze gaat afnemen voor haar bachelorscriptie. Eén daarvan gaat ze zelf ontwikkelen. Natuurlijk denk ik graag met haar mee over de Engelse woorden die geschikt zijn voor kinderen in groep 4 van tpo. Ik stel voor dat ze een keertje langs komt op school om te kijken en het onderwijs zelf te ervaren. Dat aanbod neemt ze gretig aan.

Woensdag
Op woensdag heb ik coördinatietaken op school. Om half negen heb ik eerst een gesprek met een ouder: het gezin is drie maanden naar Australië geweest en samen evalueren we de voorbereiding, het huiswerk en de periode daar. Daarna geef ik nog een rondleiding aan nieuwe (Engelssprekende) ouders, heb ik een afspraak met een stagiaire die hier na de zomer wil komen stagelopen, en spreek ik nog een half uur met de directeur over mogelijke na- en bijscholing voor docenten op het gebied van Engels en eventuele monitoringssystemen voor de leerlingen in de unit. Dan denk je dat de dag er al op zit, maar het is pas 12.00 uur! Vanmiddag is er een tpo-netwerkbijeenkomst voor de coördinatoren van de verschillende tpo-scholen. Snel pak ik daarom de trein naar Utrecht, waar ik de rest van de middag praat en hoor over burgerschapsvorming, internationalisering, 21st century skills en de ‘One Minute Reading Test’. Op de terugweg probeer ik nog de overdracht van mijn collega te lezen. Thuis eet ik gauw en maak ik me klaar voor een avondje repeteren met mijn musicalvereniging.

Donderdag
Poeh, de wekker gaat op donderdag het vroegst van alle dagen! Om half acht ben ik in de klas om me voor te bereiden en de planning van de dag door te nemen. De post-its op het bureau helpen me herinneren aan alle dingen die ik nog moet bespreken met de kinderen. Als ze om kwart over acht de klas binnenkomen, weet ik weer waarom ik ook het einde van mijn werkweek niet zou willen missen. Die koppies, die verhalen, die dynamiek. Genieten!

Ik heb dit schooljaar een bovenbouwstamgroep: groep 6-7-8. We beginnen in de kring met de class meeting. Voor mij en de kinderen is het vanzelfsprekend dat op donderdag en vrijdag de voertaal Engels is. De meeting wordt dan ook in het Engels gehouden, geleid door de class president en genotuleerd door de class secretary. Er wordt gesproken over de gymles en hoe ze het omkleden beter kunnen laten verlopen. En ook over hoe er meer samengewerkt kan worden met de kleuters in onze unit tijdens blokmomenten. Om negen uur start het rekenblok en geef ik een deel van de groep instructie. De rest van de kinderen werkt zelfstandig, krijgt uitleg van een ander kind of werkt aan het oefenen van de tafels op de laptop. De andere blokmomenten die dag staan in het teken van projectwerk, tekstschrijven, wat begrijpend lezen en spelling. Er zijn maar een paar momenten dat we met de hele groep samen zijn: het begin van de dag en de fruit- en de lunchpauzes (waarin ik uit Harry Potter and the Prisoner of Azkaban voorlees). Verder zijn er altijd wel kinderen weg die extra begeleiding krijgen, koor- of dansles volgen, of extra uitdaging zoeken in de Kompasgroep. Om 14.00 uur komen we gelukkig nog even samen om de dag te evalueren. Als de kinderen daarna naar huis gaan, komt er een vader binnen die graag wil weten hoe de dag voor zijn kind is geweest. Heeft hij zijn werk af? Hoe was zijn concentratie? Korte lijntjes vind ik belangrijk en fijn, zeker als het om gedragsontwikkeling bij kinderen gaat. Al te lang kunnen we het echter niet maken, want ik heb een vergadering met collega’s. We bespreken de toetsperiode die eraan komt, het kamp voor de 8e-jaars en de Paasviering. Na de vergadering bereid ik nog gauw met collega’s een lesobservatie voor en nemen we de pre-adviezen van onze 7e-jaars door. Het laatste deel van de dag gebruik ik om de Engelse iPad-toetsen klaar te zetten die in de komende weken worden afgenomen. Moe maar voldaan zet ik het alarm aan en draai de deur van de school achter me op slot.

Vrijdag
Nog een dag met die apen! Ik heb er zin in. Op vrijdag starten de leerlingen van onze unit op het Wereldplein en niet in hun groep. Deze grote ruimte in het midden van de school én het nieuwe buitengedeelte geeft kinderen de mogelijkheid om op onderzoek uit te gaan. De kleuters kunnen op zoek naar kleine beestjes in de tuin, maar mijn bovenbouwers pakken het grootser aan. Zij doen onderzoek naar hoe ze het beste een hovercraft kunnen bouwen én voeren dat vervolgens uit. Er wordt ook aan spreekbeurten gewerkt, fanatiek geknutseld, een aantal bovenbouwers helpt de jongere kinderen op het bouwpodium, kinderen van vier tot twaalf jaar werken samen aan een lied in de muziekstudio en mijn twee leukste nerds hebben zojuist weer een nieuw computerspel geprogrammeerd. Trots als een pauw loop ik rond in deze explosie van betrokkenheid. Helaas voor de kinderen gaan we om half elf weer naar ons lokaal, waar ze ook nog eens gewoon aan het rekenen moeten. Bah. Maar voor het einde van de dag heb ik iets leuks in petto: tafelbingo! “Seven times three… Four times nine…”“BINGO!”. Vlak voor het weekend vieren we met de hele bovenbouw nog de weeksluiting, waarin kinderen presenteren wat zij geleerd of gedaan hebben die week. Na de laatste chores verlaat iedereen de klas met een welgemeende high five. Ik heb nog twee ontwikkelgesprekken gepland, waarin ik samen met ouders en kind in gesprek ga over zijn/haar vorderingen en leerdoelen. Prachtige gesprekken waarin het kind de leiding heeft en zeker in de bovenbouw zelf ook het meeste aan het woord is. Daarna kijk ik nog wat werk na en zet de mooiste producten op het digitale portfolio. Na het typen van de overdracht voor mijn collega stap ik op de fiets. Mijn weekend begint pas echt als ik de kinderen van mijn kinderkoor na een geslaagde repetitie op vrijdagmiddag uitzwaai!